En Esperanto estas foje uzataj tiel nomataj mal-mal-vortoj, do vortoj, kiuj estis enkondukitaj por esti uzataj anstataŭ pli tradiciaj vortoj formitaj per mal-. Plejparte temas pri adjektivoj, ekzemple trista anstataŭ malgaja/malĝoja kaj olda anstataŭ maljuna. Sekve de pria konversacio kun mia Akademia kolego Bertilo Wennergren, mi lastatempe pripensis teorian kadron por klarigi la efektivan uzadon de tiaj mal-mal-vortoj en Esperanto. Temas pri la ideo, ke ekzistas ia kontinuo aŭ skalo de akceptiteco de mal-mal-vortoj. Por koncize ekzempligi la ideon, jen kelkaj rimarkindaj ekzemploj de mal-mal-vortoj, de la plej akceptita ĝis la malplej akceptita:
stulta – pigra – trista – olda – kurta – mava – dificila