107 vortoj estis inventaritaj, fontantaj el la Akademia Vortaro, la Tekstaro, Plena Ilustrita Vortaro kaj Reta Vortaro. Ili dividiĝas laŭ signifo en ok kategorioj, kun subaj proksimumaj priskriboj, kaj sekvataj de a) ilia nombro b) la plej taŭgaj laŭ mi finiĝoj, vicigitaj laŭ malgrandiĝanta ofteco:
Elementa esploro pri situacia aspekto en Esperanto, uzanta bazajn konceptojn de Zeno Vendler, atentiganta precipe pri problemoj de telikeco.
Tezo: Unu stumbloŝtono en la pristudo de la lingvo Esperanto estas trudemo de la gramatika formo en la signifadon. Tiumaniere la prilingva ideologio influas la naturan funkciadon de la lingvo: oni emas senti, ke signifo respondas al formo — unu formo, unu signifo. T.e., E-istoj emas trakti ĉiujn esprimojn de la sama gramatika formo same, malgraŭ eventualaj semantikaj diferencoj.
Mi provos ekzempli la tezon per eta esploro pri komparativoj kun mal-vortoj. La rezultoj ne estas decidigaj, sed nur sugestivaj.
En la Plena Manlibro pri Esperanta Gramatiko, PMEG, mi uzas gramatikajn terminojn novspecajn, kiuj plaĉas al iuj, sed ne al ĉiuj. En n-ro 11 de la Ondo de Esperanto aperis recenzo, kiu tre akre kritikis precipe tiujn terminojn. Tial indas, ke mi finfine detale klarigu la motivojn kaj ideojn malantaŭ tiu novigado. Mi kaptas la okazon fari tion en mia unua artikolo en Lingva Kritiko.
Funkciigita de WordPress & Etoso de Anders Norén