Lingva Kritiko

Studoj kaj notoj pri la Internacia Lingvo • Esperantologio Interreta

Aŭtoro: Bertilo Wennergren Paĝo 2 el 5

Vortaro-blogo

Ne maltrafu la novan blogon de John Wells: Vortaro-blogo. En ĝi John Wells (la nuna prezidanto de la Akademio de Esperanto) blogas pri demandoj, kiuj leviĝas dum la nun okazanta reviziado de lia vortaro Concise Esperanto and English Dictionary (Esperanta-Angla kaj Angla-Esperanta). Temas pri unu el la plej bonaj kaj plej influaj vortaroj de Esperanto. La antaŭaj versioj de ĝi eldoniĝis en la fama serio Teach Yourself. Mi mem multe uzis tiun vortaron, kiam mi lernis Esperanton, ĉar tiutempe mankis bonaj Esperantaj vortaroj por Svedoj. Wells rericevis de la eldonejo la kopirajton de la materialo, kiun li nun revizias cele al nova eldono ĉe alia eldonejo.

Tre leginda estas ankaŭ la Angla-lingva blogo de John Wells, en kiu li blogas precipe pri fonetikaj temoj kaj precipe pri la Angla lingvo.

La Oficialaj Aldonoj

Ekzistas ĝis nun naŭ Oficialaj Aldonoj al la Universala Vortaro. Tiujn OA-ojn publikigis la Lingva Komitato kaj la Akademio de Esperanto de 1909 ĝis 2007. Ili enhavas proksimume 2200 lingvoelementojn aldonitajn al la ĉirkaŭ 2800 elementoj en la Fundamento de Esperanto.

Plejparte la Oficialaj Aldonoj estas nuntempe malfacile atingeblaj. La aldonoj 7a, 8a kaj 9a estas haveblaj de niaj libroservoj. 8OA kaj 9OA krome estas konsulteblaj ankaŭ Interrete en la TTT-ejo de la Akademio de Esperanto. Sed pli fruaj Aldonoj estas konsulteblaj nur en malmultaj bibliotekoj kaj arkivoj. Mi mem posedas nur fotokopiojn de tiuj fruaj Aldonoj.

Legi plu

Bazformoj de radikoj en vortaroj

En modernaj Esperantaj vortaroj la radikoj estas preskaŭ ĉiam prezentataj kiel plenaj vortoj kun finaĵo. Ekz. la radiko TABL/ aperas normale sub la kapvorto tablo, kiu havas O-finaĵon, dum la radiko KUR/ aperas sub la I-finaĵa kapvorto kuri, kaj la radiko VERD/ aperas sub la baza formo verdakun A-finaĵo. Tie ĉi mi volas trakti kelkajn problemojn pri elektado de tiaj bazformoj.

Legi plu

Ĉu siĥo aŭ siko?

En la Plena Ilustrita Vortaro de 2006 (PIV2005) oni trovas la kapvorton “siĥ/o, sik/o” kun la difino “Membro de hinda komunumo, fondita en Panĝabo ĉ 1500 kiel monoteisma sekto”.

En PIV2002 la kapvorto estis “Siĥ/o” – majuskle kaj sen la formo “[Ss]ik/o”. Se mia memoro ne trompas min, en la origina eldono de PIV el 1970 estis “Sik/o”, sed en posta eldono oni aldonis erarotabelon, kiu “korektis” tion al “Siĥ/o”.

La aŭtoroj de PIV do grave ŝanceliĝis pri la dua konsonanto de tiu vorto. Jen aperis “siko”, jen “siĥo”, kaj jen ambaŭ. (La usklodemandon mi nun lasos flanken.) Kio do estas ĝusta? Ĉu estus Ĥ aŭ K en tiu vorto?

Legi plu

Novaĵoj en Lingva Kritiko

Lingva Kritiko moviĝis al nova servilo. Samtempe la programo WordPress estis ĝisdatigita al versio 2.5. Aldone la aspekto de la TTT-ejo estas ŝanĝita. Espereble la transiro estis senproblema. Se vi rimarkos ion misan aŭ plibonigeblan, skribu al mi: “bertilow” ĉe “gmail.com”.

Paĝo 2 el 5

Funkciigita de WordPress & Etoso de Anders Norén