Lingva Kritiko

Studoj kaj notoj pri la Internacia Lingvo • Esperantologio Interreta

Aŭtoro: Ken Miner Paĝo 2 el 3

Kuri / kuranta / kurantan : alia diferenco inter participoj kaj ordinaraj adjektivoj

0.0 Enkonduko.

Mi esploris konstruojn de la tri tipoj (1)-(3).

(1) Mi vidis la knabon kuri.

(2) Mi vidis la knabon kuranta.

(3) Mi vidis la knabon kurantan.

Subkonstruoj kiel [la knabon kuri] kaj [la knabon kuranta] kutime nomiĝas en la anglalingva lingvistika literaturo (kaj nuntempe eĉ iafoje en pedagogiaj verkoj) “verbhavaj malgrandaj subfrazoj” (verbal small clauses). La subkonstruo [la knabon kurantan] aliflanke estas nur normala substantiva lokucio en la akuzativa kazo.

Mi provos montri, ke kvankam (1) verŝajne malsamas laŭ sia signifo ol la aliaj du konstruoj (2) kaj (3), (2) kaj (3) mem inter si montras neniun detekteblan diferencon, kiam la ĉefverbo estas percepta verbo (kiel ‘vidi’). Sekve de ĉi tiu lasta trovo, adjektivaj participoj en tiaj frazoj ne kondutas kiel ordinaraj adjektivoj; ĉar se ni anstataŭigas (2) kaj (3) per respektive (2′) kaj (3′), la du ja malsame signifas kaj kondutas tiel, kiel ni atendas surbaze de PMEG:

(2′) Mi vidis la knabon granda.

(3′) Mi vidis la knabon grandan.

T.e., en (2′), la stato de la knabo iel “dependas de la ĉefverba ago” (eble la parolanto uzis binoklon), dum en (3′), la knabo simple estis granda, kiam la parolanto vidis lin.

Legi plu

Demandeto pri 11.6.1 de PMEG

Ĉi tio nur celas instigi diskuton, ktp pri la uzado de ‘si’ en Esperanto.

Legi plu

Propono pri ‘la’

0.0 Intenco.

Mi proponos unu distingilon inter difinitaj (kun ‘la’) kaj nedifinitaj (sen ‘la’) substantivaj lokucioj, kaj atentigos pri unu speciala funkcio de ‘la’, kiu laŭ mi aparte pravigas ĝian uzadon en E-o, kvankam ne ĉiuj E-istoj observas tiun funkcion.

Legi plu

Noto pri formoj kaj signifoj: la kazo de komparativoj kun mal-vortoj

Tezo: Unu stumbloŝtono en la pristudo de la lingvo Esperanto estas trudemo de la gramatika formo en la signifadon. Tiumaniere la prilingva ideologio influas la naturan funkciadon de la lingvo: oni emas senti, ke signifo respondas al formo — unu formo, unu signifo. T.e., E-istoj emas trakti ĉiujn esprimojn de la sama gramatika formo same, malgraŭ eventualaj semantikaj diferencoj.

Mi provos ekzempli la tezon per eta esploro pri komparativoj kun mal-vortoj. La rezultoj ne estas decidigaj, sed nur sugestivaj.

Legi plu

La Esperanta imperfektiva aspekto: verba ‘-ad’

0.1 Celo. Mi provos montri, ke kiel verbsufikso ‘-ad’ ne indikas daŭron, kiel vaste asertiĝas, sed sidas perfekte en la aspekt-modelo de Comrie 1976 kiel signo de imperfektiva aspekto.

Legi plu

Paĝo 2 el 3

Funkciigita de WordPress & Etoso de Anders Norén